সময় যিয়ে নহওঁক এই কথা মনত ৰাখিব – গৌতম বুদ্ধৰ অমৃত বাণী।

  এবাৰ গৌতম বুদ্ধই নিজৰ ৰাজ্যৰ বাহিৰৰ এখন গাওঁত আশ্ৰয় লৈছিল, সেই একেখন গাওঁৰে কিছু নিলগত এজন মুচি নিজৰ পৰিয়ালৰ সৈতে জীৱন যাপন কৰিছিল ; মুচিৰ ঘৰৰ পিছফালে এটি পুখুৰী আছিল আৰু সেই পুখুৰীত মুচিজনে প্ৰতিদিনে পুৱা পানী তুলিবলৈ গৈছিল। প্ৰত্যেক দিনাৰ দৰে মুচিয়ে সিদিনাখন ৰাতিপুৱা সেই পুখুৰীলৈ পানী আনিবContinue Reading